Έχουμε συνδέσει το οξειδωτικό στρες με το άγχος της δουλειάς, τη ζωή στην πόλη και την περιβαλλοντική ρύπανση. Τι θα λέγατε, όμως, αν ακούγατε ότι το οξειδωτικό στρες είναι εξίσου έντονο και το καλοκαίρι; Xρειαζόμαστε μία ισχυρή αντιοξειδωτική ασπίδα, κάθε εποχή του χρόνου!
Το οξειδωτικό στρες είναι ένα είδος χημικού στρες, το οποίο δημιουργείται όταν η παραγωγή των ελευθέρων ριζών υπερβαίνει την αντιοξειδωτική άμυνα του οργανισμού. Το οξειδωτικό στρες, εκτός από πρόωρη γήρανση του οργανισμού, ενοχοποιείται και για την εμφάνιση ή επιδείνωση σοβαρών παθήσεων. Πιο συγκεκριμένα, έχει διαπιστωθεί ότι σχετίζεται με την εμφάνιση ή επιδείνωση παθήσεων όπως η αθηροσκλήρωση, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, η αρθρίτιδα, η νόσος Αλτσχάιμερ, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπογονιμότητα, η οστεοπόρωση και οι παθήσεις του θυρεοειδούς.
Eίναι πολλοί οι παράγοντες που μπορούν να δημιουργήσουν και να επιδεινώσουν το οξειδωτικό στρες: η περιβαλλοντική ρύπανση, ο τρόπος ζωής (π.χ. κάπνισμα και αλκοόλ), η διατροφή (ελλιπής ή/και υπερβολική), η καθιστική ζωή, τα φάρμακα, οι ακτινοβολίες. Οι περισσότεροι παράγοντες είναι ίδιοι κατά τη διάρκεια του χρόνου, με εξαίρεση λίγους, όπως η ηλιακή ακτινοβολία. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, θα πρέπει να φροντίζουμε να έχουμε καλή άμυνα απέναντι στο οξειδωτικό στρες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, και να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί στις περιπτώσεις που στους ήδη υπάρχοντες παράγοντες προστίθεται ένας ακόμη (π.χ. φαρμακευτική αγωγή).
Το επιχείρημα ότι μακριά από τη δουλειά και τις υποχρεώσεις δεν χρειαζόμαστε αντιοξειδωτική προστασία, δεν ευσταθεί. Το καλοκαίρι, το οξειδωτικό στρες αυξάνεται, λόγω της υπερβολικής έκθεσης στον ήλιο και της μεγαλύτερης, συνήθως, κατανάλωσης αλκοόλ.
Την πρώτη γραμμή άμυνας απέναντι στο οξειδωτικό στρες αποτελεί η τακτική χρήση αντιοξειδωτικών. Τα αντιοξειδωτικά εξουδετερώνουν την περίσσεια των ελευθέρων ριζών και προστατεύουν τα κύτταρα από την καταστροφική δράση τους. Οι αντιοξειδωτικές ουσίες, είτε παράγονται ενδογενώς, είτε τις προσλαμβάνουμε εξωγενώς από διάφορα τρόφιμα. Τα φρούτα, τα χρωματιστά κυρίως λαχανικά και τα μπαχαρικά/καρυκεύματα, είναι οι κυριότερες πηγές των αντιοξειδωτικών στη διατροφή μας. Τέτοιες ουσίες υπάρχουν επίσης στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και στους ωμούς ξηρούς καρπούς. Το σημαντικότερο όμως είναι να ακολουθούμε μια ισορροπημένη διατροφή με ποικιλία επιλογών, ώστε να εξασφαλίζουμε την επαρκή πρόσληψή τους.
Τα κυριότερα αντιοξειδωτικά είναι οι βιταμίνες C, Ε και Α, η γλουταθειόνη, τα καροτενοειδή και οι πολυφαινόλες. Περιέχονται σε μια πληθώρα τροφίμων, ωστόσο ο σύγχρονος τρόπος ζωής, με τις στρεσογόνες συνθήκες και την κακής ποιότητας διατροφή, την περιβαλλοντική επιβάρυνση από τον αέρα, το νερό και τα πρόσθετα τροφίμων, δημιουργούν αυξημένες ανάγκες για πρόσληψη αντιοξειδωτικών, που δεν μπορεί να καλυφθεί μόνο με τη διατροφή.
Τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής έρχονται, στο σημείο αυτό, να υποστηρίξουν την αντιοξειδωτική μας άμυνα.
Ποια συμπληρώματα διατροφής θα πρέπει να επιλέξει κανείς; Και για πόσο διάστημα θα πρέπει να τα χρησιμοποιεί;
Το είδος των αντιοξειδωτικών και η διάρκεια λήψης τους εξαρτώνται από τις προσωπικές ανάγκες του κάθε ατόμου (διατροφικές συνήθειες, τρόπος ζωής, ηλικία, βάρος, ιατρικό ιστορικό) και από τις εκάστοτε συνθήκες υγείας και διαβίωσης. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό στο πεδίο του οξειδωτικού στρες, πριν προχωρήσουμε στην επιλογή του κατάλληλου συμπληρώματος διατροφής.
Μετρήστε το!
Για να καταλάβουμε σε ποιον βαθμό το οξειδωτικό στρες απειλεί την υγεία και την ευεξία μας, μπορούμε να το μετρήσουμε! Αυτό μπορεί να γίνει με ειδικές αιματολογικές εξετάσεις, που μετρούν τα επίπεδα του οξειδωτικού στρες και της αντιοξειδωτικής άμυνας στον οργανισμό. Καλό είναι μάλιστα, όλοι να υποβάλλονται σε αυτές τις εξετάσεις για την αξιολόγηση της οξειδωτικής κατάστασης και την εξατομικευμένη πρόληψη ή αντιμετώπιση του οξειδωτικού στρες, το οποίο συνδέεται με την εμφάνιση και την εξέλιξη πολλών χρόνιων ασθενειών και διαταραχών.
Πώς θα μειώσουμε το οξειδωτικό στρες;
Είναι σημαντικό, αρχικά, να ενημερωθούμε για το οξειδωτικό στρες και από τι προκαλείται, ώστε να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε, όσο το δυνατόν, τους επιβαρυντικούς παράγοντες, όπως το κάπνισμα, την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, την άσκοπη χρήση φαρμάκων, την κατανάλωση επιβαρυμένων τροφίμων.
Θα πρέπει να αυξήσουμε την κατανάλωση των λαχανικών και των φρούτων, τα οποία περιέχουν μεγάλη συγκέντρωση και ποικιλία αντιοξειδωτικών. Είναι καλύτερο να προτιμάμε τα φρούτα και λαχανικά εποχής, έναντι εκείνων του θερμοκηπίου.
Είναι σημαντικό να προσθέτουμε στα φαγητά μας μπαχαρικά, καρυκεύματα και μόνο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.
Μπορούμε να εντάξουμε στη διατροφή μας σύνθετους υδατάνθρακες, ψάρι, όσπρια και ελαιόλαδο. Επίσης, πολλά προϊόντα ολικής αλέσεως και γενικά τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες.
Είναι σημαντικό να περιορίσουμε την κατανάλωση κορεσμένων ζωικών λιπών και κόκκινου κρέατος.
Φροντίζουμε για την επαρκή ενυδάτωση του οργανισμού μας, με την πρόσληψη τουλάχιστον 6-8 ποτηριών νερού ημερησίως.
Επιλέγουμε έναν ελαφρύ τρόπο μαγειρέματος των γευμάτων μας, εξασφαλίζοντας τη διατήρηση των θρεπτικών τους συστατικών.
Αν η πρόσληψη αντιοξειδωτικών μέσω της διατροφής δεν επαρκεί, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιο συμπλήρωμα αντιοξειδωτικών.
Η ήπια φυσική δραστηριότητα είναι πολύ ωφέλιμη για τη μείωση του οξειδωτικού στρες.
Πηγή: healthyme.gr
