Απρόβλεπτη και ενοχλιτική, η ψωρίαση είναι μια από τις πιο αινιγματικές και επίμονες δερματικές διαταραχές. Χαρακτηρίζεται από κύτταρα του δέρματος που πολλαπλασιάζονται μέχρι και 10 φορές ταχύτερα από το κανονικό. Καθώς τα υποκείμενα κύτταρα φθάνουν στην επιφάνεια του δέρματος και πεθαίνουν, ο καθαρός όγκος τους προκαλεί αυξημένες, κόκκινες πλάκες καλυμμένες με λευκές ραγάδες. Η ψωρίαση συνήθως εμφανίζεται στα γόνατα, τους αγκώνες και στο τριχωτό της κεφαλής και μπορεί επίσης να επηρεάσει τον κορμό, τις παλάμες και τα πέλματα των ποδιών.
Τα συμπτώματα της ψωρίασης διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο που έχετε. Μερικά κοινά συμπτώματα για την ψωρίαση της πλάκας –τα συμπτώματα είναι πολλά ανάλογα με την κατάσταση - περιλαμβάνουν:
Κοκκινίλες του δέρματος, συχνά καλυμμένες με αμυδρές, λευκές γραμμές : αυτές οι κοκκινίλες μπορεί να προκαλούν φαγούρα και πόνο, ενω μερικές φορές οι ραγάδες αιμοραγούν. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι κοκκινίλες του δέρματος θα αναπτυχθούν και θα ενωθούν η μια με την άλλη, καλύπτοντας μεγάλες περιοχές.
Διαταραχές των νυχιών στα χέρια και στα πόδια, συμπεριλαμβανομένου του αποχρωματισμού και της αποκόλλησης των νυχιών. Τα νύχια μπορούν επίσης να αρχίσουν να θρυμματίζονται ή να αποσπώνται από τη ρίζα.
Η ψωρίαση μπορεί επίσης να συσχετιστεί με ψωριασική αρθρίτιδα, η οποία οδηγεί σε πόνο και οίδημα στις αρθρώσεις. Το Εθνικό Ίδρυμα Ψωρίασης εκτιμά ότι μεταξύ 10% και 30% των ατόμων με ψωρίαση έχουν επίσης ψωριασική αρθρίτιδα.
Άλλες μορφές ψωρίασης περιλαμβάνουν:
Φλυκταινώδης ψωρίαση, χαρακτηριζόμενη από ερυθρό και λείο δέρμα στις παλάμες των χεριών και / ή των ποδιών με μικροσκοπικά φλύκταινα.
Η ψωρίαση των γλουτών, η οποία συχνά αρχίζει στην παιδική ηλικία ή στην νεανική ηλικία, χαρακτηρίζεται από μικρές, κόκκινες κηλίδες, κυρίως στον κορμό και στα άκρα. Μπορούν να προκαληθούν από μολύνσεις του αναπνευστικού συστήματος, κνησμό του λαιμού, αμυγδαλίτιδα, στρες, τραυματισμό του δέρματος και χρήση φαρμάκων κατά της ελονοσίας και β-αναστολέων.
Αντίστροφη ψωρίαση, που χαρακτηρίζεται από έντονα κόκκινα, στιλπνά τραύματα που εμφανίζονται στις πτυχές του δέρματος, όπως οι μασχάλες, η βουβωνική περιοχή και κάτω από το στήθος.
Ερυθροδερμική ψωρίαση, χαρακτηριζόμενη από περιοδική, ερυθρότητα του δέρματος και στρώματα ραγάδων. Αυτή η μορφή ψωρίασης, που προκαλείται από την αποχή από μια συστηματική θεραπεία ψωρίασης, σοβαρό ηλιακό έγκαυμα, λοίμωξη και ορισμένα φάρμακα, απαιτεί άμεση ιατρική θεραπεία, επειδή μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή ασθένεια.
Τα άτομα που πάσχουν από ψωρίαση γνωρίζουν ότι αυτή η δυσάρεστη και κατά καιρούς παραμόρφωση της δερματικής νόσου μπορεί να είναι δύσκολη και απογοητευτική για τη θεραπεία. Η κατάσταση κάνει κύκλους ύφεσης και φλεγμονής κατά τη διάρκεια μιας ζωής. Ενώ υπάρχουν φάρμακα και άλλες θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν στην εκκαθάριση των επιφανειών του κόκκινου, φολιδωτού δέρματος που είναι το σήμα κατατεθέν της ψωρίασης, δεν υπάρχει θεραπεία.
Τι προκαλεί την ψωρίαση;
Μια ποικιλία παραγόντων - από το συναισθηματικό στρες και το τραύμα έως τη στρεπτοκοκκική λοίμωξη - μπορεί να προκαλέσει ένα επεισόδιο ψωρίασης. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι κάποια ανωμαλία στο ανοσοποιητικό σύστημα είναι η βασική αιτία της ψωρίασης. Όσο το 80% των ανθρώπων που έρχονται σε επαφή με φλεγμονή αναφέρουν ένα πρόσφατο συναισθηματικό τραύμα, όπως την απώλεια δουλειάς ή το θάνατο ενός αγαπημένου. Οι περισσότεροι γιατροί πιστεύουν ότι τέτοιοι εξωτερικοί παράγοντες άγχους χρησιμεύουν ως ενεργοποιητές για ένα κληρονομικό ελάττωμα της ανοσολογικής λειτουργίας.
Το τραυματισμένο δέρμα και ορισμένα φάρμακα μπορεί να επιδεινώσουν την ψωρίαση, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων τύπων φαρμάκων για την αρτηριακή πίεση (όπως οι β-αναστολείς), την αντι-ελονοσιακή φαρμακευτική αγωγή υδροξυχλωροκίνη και την ιβουπροφαίνη (Advil, Motrin κ.λπ.).
Η ψωρίαση τείνει να τρέχει σε οικογένειες, αλλά μπορεί να παραλείπει γενιές. Ένας παππούς και ο εγγονός του μπορεί να επηρεαστούν, αλλά η μητέρα του παιδιού δεν αναπτύσσει ποτέ την ασθένεια. Παρόλο που η ψωρίαση μπορεί να είναι αγχωτική και ενοχλητική, τα περισσότερα κρούσματα είναι σχετικά αβλαβή. Με την κατάλληλη θεραπεία, τα συμπτώματα γενικά υποχωρούν μέσα σε λίγους μήνες.
Πηγή: webmd.com
